Aaronblog

Niksen in Nikko

Niksen in Nikko, een plaats waar nota bene zoveel te zien is! Laat ik vooropstellen dat ik eigenlijk niet niets heb gedaan. Wat dan wel? Dat lees je zometeen.

Gisterenavond moest ik eerst nog inpakken, want vanochtend moest ik voor 10 uur uitchecken. Het puzzelen daarbij is niet zo bijster interessant om te beschrijven. Echter, op weg naar mijn kamer kwam ik de meid tegen die op de kamer naast mij sliep. Ze wilde nog even haar excuses maken voor haar telefoongesprek van rond 5 uur 's nachts, waar ik wakker van was geworden. Ze had ook interessante dingen meegemaakt (er waren zoveel gezellige mensen in het hostel!), dus uiteindelijk heb ik alsnog tot half twee beneden zitten kletsen. We zaten nog maar met zijn vieren beneden toen, maar Cynthia opperde het idee om een 記念写真 te maken — een kinenshashin, oftewel een foto als aandenken:

De volgende ochtend heb ik, zoals gezegd, uitgecheckt en ben ik naar metrostation Ueno gegaan om daar mijn Japan Rail Pass te activeren. Ik kan nu tot 9 augustus onbeperkt gebruik maken van de JR-lijnen, inclusief de 'goedkope' shinkansen. Aangezien ik tot 16 augustus in Japan ben, is dat niet perfect, maar ik verzin wel wat.

Met mijn gloednieuwe (doch niet glimmende) JRP ben ik vervolgens naar Nikko gereisd. Het reizen ging prima -- hoewel, eigenlijk viel ik steeds in slaap en werd ik weer wakker van 't (iets té vrolijke) deuntje dat het volgende station aankondigde. Ah well.

Ik moest overstappen in Utsonomiya op de JR Nikko Line. Tot mijn verbazing kwamen er drie Nederlanders naast me zitten: een gezin op reis! Erg leuk om hun verhalen te horen; ze waren nota bene naar Kyuushu geweest -- en net de dag voor de overstromingen weer vertrokken. Hun foto's waren heel mooi, dus als ik tijd heb en de situatie er goed is, zou ik er eigenlijk ook heen moeten gaan, hè?

In Nikko aangekomen vielen me helaas drie dingen meteen op: wat was het koud, nat en mistig! Niet zomaar mist, maar in de bergen, dus mist zo dik als erwtensoep. Ik begon enigszins spijt te krijgen dat ik het warme Tokyo achter me had gelaten, of niet gewoon de andere richting op was gegaan.

Deze foto's zijn gemaakt in de regio van het Chuzenjiko spa-gebied (tsjuu-zen-djie-koh), waar je normaal hartstikke mooi uitzicht hebt op het grote natuurgebied om Nikko, compleet met veel watervallen. Helaas, nu zagen we daar niks van -- al was de boel wel te horen.

De weersverwachtingen zijn helaas niet veel beter; sterker nog, het wordt kouder morgen. Ik wil in ieder geval de tempels hier in de buurt zien; die staan op de werelderfgoedlijst. Moet ook wel lukken in de mist.

Terug aangekomen in het hostel waar ik die middag had ingecheckt, stond er weer een Nederlander voor de deur: Jasper, een jonge gymleraar. (Ik blijf ze maar tegenkomen, hè?) Aardige jongen die voor de tweede keer is gaan backpacken. Nog een tijd mee zitten praten en wat foto's gedeeld. Op 'n gegeven moment kwam-ie zelfs met sushi aanzetten. (Hier is de supermarktsushi zelfs lekker!)

De eerste -vermoedelijke- kakkerlak is inmiddels gespot en een Finse jongen op de slaapzaal snurkt, maar we gaan er wat van maken. Hopelijk dus morgen een blogje mét mooie foto's! ;)