Aaronblog

Ontspannen in de onsen van Kinosaki

Tussen het bezoeken van shintoïstische en boeddhistische tempeltjes in Kyoto en Nara door ben ik, op aanraden van Eva, een dagje naar Kinosaki geweest. Een dikke twee uur met de trein vanaf Kyoto, maar het was de twee treinreizen meer dan waard!

's Ochtends nam ik rond half twaalf de trein: mijn railpas kwam weer goed van pas! Op het station, dat toepasselijk genoeg de naam 'Kinosaki-onsen' heeft, werd ik rond tweeën verrassend onthaald door mensen in kimono. Ook kreeg ik een financiële meevaller: in plaats van voor elke onsen apart te betalen (ergens tussen de 600 en 800円 per onsen), kon ik een ticket kopen waarmee ik ze allemaal kon bezoeken, en dat voor slechts 1000円! Meteen gekocht, natuurlijk.

Ik heb vier van de zeven onsen bezocht: Goshonoyu, Ichinoyu, Yanaginoyu en Satonoyu. Uiteraard heb ik binnen geen foto's gemaakt, maar buiten wel, dus ik zal er kort wat over vertellen. In het dorp viel overal op dat het Tanabata-festival gehouden werd: overal stonden bamboetakken met kleurrijke wenskaartjes eraan. Heel leuk!

Goshonoyu

Helemaal aan het einde van de 'onsenstraat' lag 御所の湯, wat letterlijk zoiets betekent als "oud keizerlijk paleisbad". Het was erg netjes, maar zó royaal was het echter niet: een relatief groot bad met een grote waterval erachter, een sauna en wat douches.

Ichinoyu

Na wat gebadder ging ik naar het volgende bad op mijn lijstje: 一の湯, wat heel letterlijk vertaald iets betekent als "het bad van de eerste". Het bijzondere van dit bad was dat het buitenbad omgeven was door een 'grot' -- het was dan wel nagemaakt, maar met echte stenen, dus goed toeven in het warme water en bovendien in de schaduw!

Yanagiyu

Omdat ik tijd genoeg bleek te hebben, bezocht ik ook de 柳湯, letterlijk iets als 'wilgenbad'. De kleinste van onsen die ik heb bezocht, maar binnen wel erg mooi bekleed met hout. Ook hier was de boel buiten weer voorzien van een plant met kaartjes -- ik blijf 't een mooi gezicht vinden!

Satonoyu

Ik had bewust het grootste badhuis voor 't laatst bewaard, dus de laatste onsen die ik bezocht, was de さとの湯 -- het bad van Sato. Men had hier zowat alles: een Turks bad, een koud bad, massagestralen, sauna's, ijskoude ruimtes en nota bene boven een buitenbad. Heerlijk! Ik was de enige buitenlander die er rondliep, trouwens, dus dat trok weer wat nieuwsgierige doch schichtige blikken.

's Avonds was er in Kinosaki een klein festival met vanalles te doen, waaronder een yukata-wedstrijd, maar helaas moest ik op tijd met de trein mee -- de laatste directe expressverbinding naar Kyoto ging om 18:18. Ik maakte nog snel wat foto's voor ik 'n restaurantje indook.

In dat restaurantje heb ik absurd lekker gegeten. Het menu was ook heel leuk in elkaar geknutseld (en nee, ik heb niet zelf om het Engelse menu gevraagd :P). Voor 850円 bestelde ik een curry met (ik denk gefrituurde) reepjes varkensvlees. Het was zo lekker! Toen ik 't allemaal op had, kreeg ik nota bene nog watermeloen en ocha (groene thee) voorgeschoteld, onder 't mom サービス (service). Ik was compleet verbaasd, want eigenlijk stond ik op het punt om mijn trein te gaan nemen. Woei!

Met een stampvolle maag vetrok ik niet veel later toch echt richting station. Volgens m'n bonnetje was het 18:12 toen ik afrekende en om 18:18 ging de trein! Ik heb 'm gehaald, hoor. Na een fantastische dag dus goed teruggekomen in 't hostel -- en de tip doorgegeven. :)

Terwijl ik dit schrijf zit ik alweer in het volgende hostel, terug in Tokyo. Mijn week in Kyoto zit er dus op -- over een week ga ik alweer terug naar Nederland! Er staat nog wel heel wat op het programma, waaronder een bezoek aan Comiket, wat een béétje vergelijkbaar is met een animeconventie in Nederland. Ik ben ontzettend benieuwd naar hoe dat zal zijn hier!

Ik verwacht overigens iets regelmatiger te bloggen hier, maar in hoeverre ik mijn achterstand ook nog ga inhalen, weet ik niet. Jullie moeten desnoods maar langskomen voor de verhalen. Ha. ;)