Aaronblog

Avon[dt]uren in Tokyo

De tijd vliegt voorbij hier. Mijn vorige blog schreef ik toen ik praktisch net in het hotel was aangekomen, maar inmiddels heb ik zoveel meer gezien en meegemaakt... Waar begin ik?! :) Ik zal er meerdere posts aan wijden, want ik wil graag zoveel vertellen!

Ik heb nauwelijks wat geslapen in het vliegtuig, maar ik had nauwelijks last van 'n jetlag. Meteen de stad verkennen, dus! Wat meteen opviel toen ik naar het hotel liep, was een gigantische toren in de achtergrond: de Tokyo Sky Tree. In het hostel hoorde ik dat er een park met een tempel vlakbij in de buurt was, dus daar ben ik heen gelopen!

Het parkje was mooi groen en had een grote vijver in het midden. Bizar genoeg lag het net langs een drukke autoweg. Wat een contrast!

Ik was verrast hoe snel het donker werd: toen ik langs de rivier ging lopen, ging het al snel schemeren. Uiteraard heb ik ook een foto van de zonsondergang gemaakt!

Het mooiste verhaal van dinsdag komt echter nog. Ik ben namelijk zo overvallen door de plotselinge duisternis, dat ik de weg kwijtgeraakt ben. Met m'n beste Japans gevraagd waar ik in vredesnaam was en hoe ik moest lopen, maar ik had niet de indruk iets dichterbij te komen. Op 'n gegeven moment werd wel duidelijk hoe snel het woord kan gaan in de zomeravonden van Tokyo: ik sprak een vrouw aan die net van de fiets afstapte. Zij wist niet waar ik heen moest lopen, maar sprak spontaan iemand anders aan, die het weer binnen ging vragen bij zijn collega, die weer iemand ging bellen... Wat behulpzaam!

Uiteindelijk stapte toevallig de overbuurman buiten uit zijn auto en —wat rap Japans later— bood-ie nota bene meteen aan mij met de auto bij het hotel af te zetten! Ook hij moest best wat rondjes rijden in de buurt, maar na tien minuten was ik aangekomen. Met een diepe buiging bedankt, natuurlijk, maar hij wilde alleen mijn hand schudden. Indrukwekkend!

In het hotel aangekomen ontmoette ik King, een Chinees-Nederlandse meid. Tot onze verbazing kwamen we allebei uit Nederland, en ook zij was voor 't eerst aan het backpacken. Lang mee zitten praten en contactgegevens uitgewisseld. Zo tof dat alles en iedereen zo in de lobby van dit kleine hotelletje samenkomt! :)

Ik heb al 360 woorden staan, dus ik ga verder met de volgende dag ...!