Aaronblog

Adembenemend Amanohashidate

Gisteren ben ik met de trein naar Amanohashidate gegaan. Omdat ik niet doorhad dat ik over moest stappen op een niet-JR-lijn, en dus een extra kaartje moest kopen, miste ik de overstap op de expresslijn en moest ik op de heenreis met de stoptrein. Scheelde de helft in prijs, maar ook ruim 1.5 uur in reistijd. Auw.

Ongeveer halverwege de reis ontmoette ik Luke en Michael, zoon en vader uit California. Luke doceert Engels in een dorp in Hokkaido (het noorderlijkste eiland van Japan) en zijn vader kwam hem bezoeken. Een beetje conversatie maakt 't reizen een stuk korter!

Eenmaal in Amanohashidate aangekomen, bleek het de reistijd absoluut waard: het doet zijn naam (天橋立, brug van/in de hemel/lucht) zeker eer aan. Hoewel het ondertussen al wel tegen drieën in de middag liep, heb ik erg van de uren die ik er was genoten!

Het was erg heiig gisteren, maar uiteraard heb ik foto's!

Op 'n minder heiige dag kun je de zandbank vanaf een nabij gelegen berg mooi van bovenaf zien, maar ik ben blij dat ik dat niet heb gedaan: ik heb gehoord dat je alleen het kleine dorpje aan de voet kon zien. Voor de volledigheid een foto van Janelle Penisten, via Wikimedia: