Aaronblog

Briesjes op Miyajima

Er waren twee dingen die ik in de prefectuur Hiroshima wilde gaan zien: het vredespark en -museum en het eiland Itsukushima, in de volksmond beter bekend als Miyajima. Die naam (宮島) betekent letterlijk 'schrijneiland' of 'tempeleiland' -- en dat verklapt meteen de grootste attractie aldaar.

Zondagmorgen stond ik dus vroeg naast m'n bed om de tram te nemen naar het station en daar met de trein naar de ferry te gaan. Voor de tram gold een flat fee van 150円, maar voor zowel de trein als de JR Ferry kon ik mijn pas gebruiken. Lang leve de Japan Rail Pass!

Op het (verrassend grote!) eiland werden wij als toeristen opgewacht door een heleboel hertjes! Ik wist dat Nara er een boel rond had lopen, maar hier had ik ze niet verwacht. Bijzonder nieuwsgierige en vooral hongerige beestjes -- er is er één zeker vijf minuten achter me aan blijven lopen omdat ik een broodje aan het eten was. Tot groot plezier van voorbijgangers, uiteraard. (Misschien had dat ook iets te maken met de kreetjes die ik uitbracht toen het beestje wel héél dichtbij kwam! :D)

Verderop kwam ik dan toch echt langs de reusachtige torii die als poort tot Itsukushima dient. Het was eb, dus men liep er massaal naartoe, om muntjes tussen de kleine schelpjes te plaatsen, een gebedje te doen, of gewoon de toerist uit te hangen. Wat mij vooral opviel, was dat de boel vol leven zat. Kleine krabjes, spinnetjes, geleedpotigden (zeg maar grote pissebedden) ... Niet heel verwonderlijk als je nagaat dat 't ding grotendeels onderwater staat gedurende de helft van de dag, natuurlijk.

Uiteraard ben ik ook in de tempel gaan kijken, maar eerst ging ik lekker eigenwijs een bergpad op; lekker rustig! Helaas was het er niet minder warm dan beneden: de zonsterkte was enorm! Af en toe was het in de schaduw met wat briesjes gelukkig goed toeven.

Verderop het pad kwamen de eerste tempeltjes en torentjes alweer in zicht. Ik besloot een kijkje te gaan nemen.

Na mijn uitstapje in de bergen was het dan toch tijd om een kijkje te nemen in de tempel waar 't eiland bekend om was. Voor 300円 mocht ik er doorheen wandelen. Het was nota bene inmiddels vloed, dus het water stond een stuk hoger op het strand!

Daarna had ik het eiland wel zo'n beetje gezien. Ik voelde me ook niet zo lekker; denk dat ik gewoon net wat te lang in de zon rond heb gelopen. Goed gegeten en vooral gedronken, hoor, maar ja.

Terug in Hiroshima trof ik een schitterend tafereel aan in de lucht toen ik boodschappen ging doen: een werkelijk prachtige zonsondergang.

Ik heb deze blogpost een beetje uitgesteld; ondertussen zit ik alweer anderhalve dag in Kobe! Daarover later meer.

(Laat een reactie achter! Vind ik leuk.)